ΠΑΝΟΣ ΧΟΛΗΣ : ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΑΔΕΣ

πηγη  Panos Cholis 

Σήμερα Κυριακή 15 Ιουνίου 2025 είναι η παγκόσμια ημέρα του Πατέρα.

Γιορτάζουμε όλους τους πατεράδες ή μπαμπάδες και φυσικά και τους παππούδες που και οι ίδιοι είναι μπαμπάδες.

Η γιορτή του πατέρα δεν έχει, δυστυχώς, την αίγλη της αντίστοιχης γιορτής της μητέρας.

Ο Πατέρας μαζί με την μητέρα είναι οι στυλοβάτες της δημιουργίας και της εξέλιξης της οικογένειας....

Είναι οι «γεωργοί» που ρίχνουν το σπόρο ,για να βλαστήσουν τα νέα φυτά,που θα δώσουν νέους καρπούς και ανάλογα την φροντίδα και την επιμέλεια θα καθορισθεί σε ένα μεγάλο βαθμό αν οι καρποί θα αποδώσουν την ανάλογη ποιότητα και νοστιμιά ώστε να είναι χρήσιμοι και υγιεί για το κοινωνικό σύνολο.

Συνήθως,  για να  δώσουμε τη βαρύτητα των ρόλων που καθημερινά πρωταγωνιστεί με μεγάλη επιτυχία μέσα στην  οικογένεια η μητέρα, άθελα μας παραγκωνίζουμε και στην ουσία αδικούμε την προσφορά του πατέρα που είναι εξίσου μεγάλη και στέκεται επάξια δίπλα στην προσφορά της μητέρας.

Από τα παλιά χρόνια ήταν μπροστάρης σε όλες τις δουλειές, τότε που η εργασία για τον πατέρα ήταν δεδομένη και μονόδρομος και ήταν αυτός που θα έφερνε το εισόδημα στην οικογένεια.

Αυτό το χαρακτηριστικό της τότε εποχής τον έκανε να φαίνεται αδιαμφισβήτητα κυρίαρχος μέσα στην οικογένεια.

Του έδινε δύναμη και αυτοπεποίθηση και ένιωθε αρχηγός, ηγέτης μέσα στο χώρο του,που σε κάποιες, δυστυχώς, περιπτώσεις την εκλάμβανε και ως ευκαιρία για αυταρχικές καταδικαστέες συμπεριφορές.

Ο Πατέρας όμως είναι πάντα παρόν στη ζωή μας.

Δίπλα στη μάνα εργάζεται αθόρυβα να μη λήψει τίποτα στα παιδιά του,να μη στερηθούν τουλάχιστον τα βασικά τα βλαστάρια του, να οργανώσει σωστά το μοντέλο διοίκησης της οικογένειας , να είναι παρόν σε όλα  αλλά και διακριτικά, πίσω από τα φώτα, να κατευθύνει χωρίς να παρεμβαίνει στο έργο της μάνας, έτοιμος να παρέμβει όταν αυτό χρειαστεί, έτοιμος να πάρει τις μεγάλες αποφάσεις αν χρειασθούν.

Εργάσθηκε και εκείνος σκληρά και στα μαύρα χρόνια της πείνας,των πολέμων και των διάφορων πολιτικών ανωμαλιών είχε αυξημένο το αίσθημα ευθύνης για την επιβίωση της οικογένειας.

Έκανε όλες τις δουλειές, από μπροστάρης στα χωράφια, στην κτηνοτροφία, στα εργατικά σκληρά μεροκάματα θα μπορούσε να δουλεύει όλη μέρα για τον ιερό στόχο την επιβίωση της οικογένειας,αλλά και την σωστή  διαπαιδαγώγηση των παιδιών του ώστε αυτά να βγουν σωστοί άνθρωποι μέσα στην κοινωνία.

Ο Πατέρας μας θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν και είναι ο αθέατος πρωταγωνιστής ή η σιωπηλή δύναμη που μας ενέπνεε την ασφάλεια μέσα στην οικογένεια αλλά και στην αυτόνομη πορεία μας αργότερα για τη χάραξη της δικής μας οικογένειας.

Ο πατέρας, βοηθούσε τη μάνα σε όλες σχεδόν τις ασχολίες της και η παρουσία του στο σπίτι έδινε περισσότερη δύναμη και ασφάλεια στη μάνα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα όσα έλεγαν οι γυναίκες τα παλιά χρόνια. «Τίποτα να μη κάνει ο άντρας μου αρκεί να είναι στο σπίτι να τον βλέπω να τον βλέπουν τα παιδιά μας και όταν χρειαστεί ή τον χρειαστώ να ξέρω ότι θα παρέμβει»

Ο πατέρας ήταν αναγκασμένος να παίζει και το ρόλο του «κακού» ή του σκληρού απέναντι στην ανατροφή των παιδιών, ήταν η εσκεμμένη η μη τακτική, η μάνα να είναι ποιο κοντά στα παιδιά και ο πατέρας λίγο αποτραβηγμένος έτοιμος όμως να υποδυθεί το ρόλο του σκληρού στην «απειλή» της μάνας - θα το πω στο πατέρα σου- ένας ρόλος που πάλι τον αδικούσε γιατί και ο πατέρας είχε μια ψυχούλα τόσο ευαίσθητη όσο και της μάνας που όταν αναγκάζονταν να υποδυθεί τον σκληρό και να μαλώσει τα παιδιά, ποιος ξέρει πόσο το μετάνιωνε και πόσο έκλεγε κρυφά!!!

ΠΑΤΕΡΑ ή ΜΠΑΜΠΑ σε αγαπάμε εξίσου με τη μάνα. Δεν σε ξεχωρίζουμε με τίποτα. Είσαι το άστρο μας το φωτεινό που μας φωτίζει το δρόμο για να είναι ασφαλής η πορεία μας στο δρομολόγιο της ζωής μας.

Ήσουν , είσαι και θα είσαι για εμάς τα παιδιά σου, ο Φάρος και η πυξίδα για ένα πετυχημένο ταξίδι, ένα ταξίδι ζωής.

Σε ευχαριστούμε για όλα όσα μας πρόσφερες ή συνεχίζεις να μας προσφέρεις μέχρι σήμερα.

Ακόμα και στα βαθιά σου γεράματα εμείς τα παιδιά σου  θα είμαστε κοντά σου άγρυπνοι φρουροί της μακροζωίας σου.

.-Αφιερωμένο σε όλους τους πατεράδες ή Μπαμπάδες.

Ειδικά το αφιερώνω στους πατεράδες που έφυγαν για το μεγάλο ταξίδι και η λέξη Πατέρας, είναι  μόνο μια ευαίσθητη ανάμνηση για τα παιδιά  τους. 

Σημ 1. Ιδιαίτερα εύχομαι και στον δικό μου 93χρονο Πατέρα, Ηλία, που τον προσέχουμε πολύ,  να έχει υγεία,  όρεξη για ζωή και να θυμάται ότι θα είμαι πάντα κοντά του, όπως και τα άλλα μου τρία αδέρφια. Να είναι εκεί στο πατρικό σπίτι , να πηγαίνει στο φούρνο της Γιαννίτσας για καφέ με τους συγχωριανούς του, να σηκώνει το τηλέφωνο, να ανάβει το τζάκι ,να φροντίζει το αμπέλι του ,να είναι το σπίτι ανοιχτό για να υποδέχεται τα παιδιά του, τα εγγόνια του και το δισέγγονο του.

Σημ 2. Τις συγκινητικές αγκαλιές και ευχές δέχθηκα και εγώ σήμερα το πρωί από τα παιδάκια μου, που υπέρ αγαπώ και φροντίζω.

Οι γονείς, θα είναι πάντα το απαραίτητο στοιχείο  για καλύτερους ανθρώπους με υψηλές ηθικές αξίες και συμπεριφορές. 

Παναγιώτης Ηλ. Χολής.