ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΟΛΗΣ : ΤΟ ΚΥΠΑΡΙΣΙ ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΤΣΙΜΕΝΤΟ ΝΕΡΟΥ.

Στο χωριό μου και ειδικά στο Δήμο Ξηρομέρου δεν πλήττεις ποτέ! Πέρασα τα Χριστούγεννα στο χωριό, το ονομαστό ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ, γνωστό στη δημοτική αρχή για την πολύ καλή συμπεριφορά του απέναντι της, και για την ηρεμία και ψυχραιμία που αντιμετωπίζει την απομόνωση του από το ΔΗΜΟ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ......

Θαύμασα για άλλη μια φορά την εξέλιξη του αλλά και τις πρωτοποριακές μεθόδους που η δημοτική αρχή βρίσκει κάθε φορά ώστε να επιλύει μικροπροβλήματα του χωριού.

ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ 1) Λακκούβες παντού στους δρόμους, αλλά εκείνες στην έξοδο του χωριού προς Βλυζιανά είναι απίστευτα ανθεκτικές. 

Ένας πρωτοποριακός Δήμος βρίσκει πάντα τις καλύτερες δυνατές λύσεις για τα προβλήματα. Για να τις εξαφανίσει τις λακκούβες και τι δεν χρησιμοποίησε! Αμμοχάλικο 3αλφα, χώμα από ακόνα, εκεί οι λακκούβες δεν καταλάβαιναν τίποτα, άντεχαν στα επιτεύγματα της Δήμο - Ξηρομερίτικης τεχνολογίας. Ώσπου μια μέρα του Δεκεμβρίου   πρωί - πρωί ένα φορτηγό σταμάτησε και στην καρότσα του είχε ένα παχύρευστο υλικό γκρι χρώματος. Αμέσως, ένα ολιγομελές συνεργείο, κατέβηκε με τα φτυάρια και άρχισαν να γεμίζουν τις λακκούβες με αυτό το υλικό. Κατά σύμπτωση εκείνη την ώρα έβρεχε και οι λακκούβες ήταν γεμάτες νερό, όμως το παχύρευστο αυτό υλικό, που κάποιος που δεν ξέρει θα το ονόμαζε τσιμέντο η μπετόν, ήταν ειδικό για να στεγνώνει αμέσως και ειδικά όταν τοποθετείται σε λακκούβα γεμάτη νερό. Η αντοχή και το στιγμιαίο στέγνωμα αυτού του πρωτοποριακού υλικού ήταν τέτοια που δεν χρειάζονταν να μπει κάποιο απαγορευτικό, ώστε για κάποιο διάστημα να μη πατήσει κάνεις, όπως κάνουμε όλοι εμείς οι κοινοί θνητοί με το απλό τσιμέντο. Σε 15 περίπου λεπτά τα πάντα είχαν τελειώσει οι λακκούβες κλείστηκαν, η βροχή έπεφτε και το συνεργείο έφυγε.

Το αποτέλεσμα αυτής την τεχνολογικής εξέλιξης αλλά και τις ιδιοφυΐας των υπευθύνων του ΔΗΜΟΥ είναι αυτό που φαίνεται στις φωτογραφίες. Επάνω στο τσιμέντο χαράχθηκαν οι ρόδες των αυτοκινήτων, πατημασιές διάφορες, μια γλυπτική θα έλεγε κάνεις πάνω στο δρόμο.

Σήμερα που μιλάμε τα πάντα σε αυτή την ωραία γωνιά του χωριού μου θυμίζουν αυτή την τεχνολογική εξέλιξη. Μη ξεχάσω να αναφέρω ότι στο ίδιο σημείο σπάνε συνέχεια οι σωλήνες της ύδρευσης, αλλά προς Θεού μην επισκευαστούν και χαλάσει η αισθητική του δρόμου!!!

ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ 2) Πριν πολλά - πολλά χρόνια εκεί στο κοιμητήριο, πάλι του ονομαστού χωριού μου, στέκονταν αγέρωχο ένα 20μετρο κυπαρίσσι. Για λόγους άγνωστους σε πολλούς το κυπαρίσσι ξεράθηκε αλλά συνέχισε να  στέκετε όρθιο, χωρίς όμως δυνάμεις, αφού όλα του τα κύτταρα είχαν νεκρωθεί.

Παρ’ όλο ότι ήταν νεκρό, μιλούσε έκανε το νεύμα του, προειδοποιούσε για το τέλος του και για τι στιγμή που δεν θα άντεχε άλλο και θα κατέρρεε. Αστεία πράγματα, δεν καταλαβαίνουμε εμείς από αυτά και τέτοιες απειλές και ειδικά από ένα παλιό κυπάρισσο. Το καμαρώναμε, το θαυμάζαμε και αγνοούσαμε τις προειδοποιήσεις του.

Το μοιραίο ήρθε μια μέρα του Δεκεμβρίου και το κυπαρίσσι έπεσε και στο πέσιμο του κατέστρεψε πέντε μνήματα συγχωριανών μου (ούτε στο μνήμα τους, οι αθεόφοβοι εμείς, δεν τους αφήσαμε να ησυχάσουν) και πάλι καλά που δεν είχαμε και θύμα ή θύματα να λέμε!

Οι προειδοποιήσεις έγιναν πράξη και οι καταστροφές πολλές και δαπανηρές.

Αμέσως οι ανεύθυνο - υπεύθυνοι του ΔΗΜΟΥ μπροστά στην κατακραυγή, των ζωντανών αυτή τη φορά, έτρεξαν να μαζέψουν το κουφάρι του κυπαρισσιού, υποσχόμενοι να αποκαταστήσουν τις ζημιές των μνημείων.

Και επειδή σε τούτο τον Δήμο, με τούτη τη δημοτική αρχή, όλα να τα περιμένεις, πέταξαν και κάποια πριονίδια στην είσοδο του κοιμητηρίου έτσι για να μας θυμίζουν το συμβάν, αλλά και την παρουσία της δημοτικής αρχής!

Υ.Γ.  1: Τρέμω στη ιδέα μήπως και δεν ξανακατεβεί στις εκλογές, τούτη η          δημοτική αρχή!

Υ.Γ. 2: Το ότι από τα συγκεκριμένα δυο σημεία περνάει σχεδόν καθημερινά πρωτοκλασάτος δημοτικός σύμβουλος και γνώριζε, το χαρακτηρίζω ψευδή είδηση!

Υ.Γ. 3: Η ζημιά για τα δυο περιστατικά κοστίζουν στον φορολογούμενο δημότη περίπου 5.000 ευρώ, αλλά τι σημασία έχουν τα ευρώπουλα, μπροστά εις τις πρωτοποριακές μεθόδους τις αναντικατάστατης δημοτικής αρχής των περασμένων δεκαετιών!!!

Παναγιώτης Χολής