Πραγματοποιήθηκε χθες Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2019, στη Στοά του Βιβλίου στην Αθήνα, από την Αιτωλική Πολιτιστική Εταιρεία (ΑΙΠΟΕ) και την Παναιτωλοακαρνανική Συνομοσπονδία (ΠΑΝΣΥ), εκδήλωση για τη παρουσίαση του Βιβλίου του συγγραφέα Παναγιώτη Κατσούλη: "1940 -1950 Φωτεινές και σκοτεινές ημέρες στην περιοχή Μεσολογγίου".
Ο τίτλος του βιβλίου "1940 -1950 Φωτεινές και σκοτεινές ημέρες στην περιοχή Μεσολογγίου" που κυκλοφορεί από τις «Γραφικές Τέχνες Κασσαβέτης», αποτυπώνει πλήρως το θέμα, το κλίμα, την περιοχή και το πλαίσιο, μέσα στο οποίο κινήθηκε η ερευνητική δουλειά του συγγραφέα στη συγκεκριμένη έκδοση, η οποία παρουσιάστηκε από τον ίδιο και από εξαίρετους ομιλητές...........
Την παρουσίαση άνοιξε με χαιρετισμό ο πρόεδρος της Παναιτωλοακαρνανικής Συνομοσπονδίας (ΠΑΝΣΥ) Πάνος Χολής.
Στην εκδήλωση με τον συντονισμό του καθηγητή Πανεπιστημίου και προέδρου της Αιτωλικής πολιτιστικής Εταιρείας Παναγιώτη Κοντού, μίλησαν οι:
-Ελένη Χολέβα, εκπαιδευτικός
-Κώστας Καρκανιάς, εκπαιδευτικός, Αντιπρόεδρος της Αδελφότητας Απογόνων των Ελευθέρων Πολιορκημένων
-Δημήτρης Αλεξανδρής, ιστορικός ερευνητής, συγγραφέας και
-Νίκος Μήτσης, ιστορικός ερευνητής, συγγραφέας
οι οποίοι τόνισαν ότι o συγγραφέας δίνει αλήθειες καλογραμμένες που τεκμηριώνονται μέσα από αδημοσίευτο αρχειακό υλικό και επιτυγχάνει να μεταφέρει τον αναγνώστη σε μια ταραχώδη στιγμή της ελληνικής Ιστορίας και σχεδόν να τον μετατρέψει σε αυτόπτη μάρτυρα των γεγονότων που συνέβησαν στο Μεσολόγγι και στην Αιτωλοακαρνανία. Το βιβλίο αποτελεί μια συμβολή στη συλλογική μας αυτογνωσία, στοχεύοντας να αντικαταστήσει τα εμφύλια πάθη με την εμβάθυνση, τη γνώση και τελικά την ωριμότητα.
Παίρνοντας τελευταίος το λόγο ο συγγραφέας Παναγιώτης Κατσούλης, ευχαρίστησε όλους τους συντελεστές που συνέβαλαν στη διοργάνωση της παρουσίασης, τους εκλεκτούς επισκέπτες και τους ομιλητές και τόνισε ότι: Η ιστορία της πλέον πολυτάραχης και συναρπαστικής δεκαετίας της νεότερης ελληνικής ιστορίας, της δεκαετίας 1940 – 1950, για την περιοχή Μεσολογγίου δεν έχει αρχίσει ακόμη να γράφεται και ότι τα ντοκουμέντα υφίστανται, είτε αραχνιασμένα στα "χρονοντούλαπα" συγκεκριμένων κρατικών φορέων είτε στα ατομικά "υπόγεια" ερμητικά κλεισμένων "οικογενειακών κειμηλίων" είναι όμως καθήκον μας να αναδειχθεί η ατομική και συλλογική μνήμη. Το οφείλουμε στην ιστορία αυτού του τόπου και στις επερχόμενες γενιές.
Καλοτάξιδο....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο