Κυριακή 9 Ιουλίου 2017

ΗΛΙΑΣ ΓΕΩΡΓΑΛΗΣ: Αυτοδιοίκηση, «...μια ξένη φορτική..». (Λίγες σκέψεις για την παραίτησή μου)

Αυτοδιοίκηση, «...μια ξένη φορτική..».
(Λίγες σκέψεις για την παραίτησή μου)

Του Ηλία Γεωργαλή

    Η κοινή αλήθεια και η διαχείρισή της, δηλ. η Πολιτική, ορίζει την Πόλι. Η Πόλις δεν είναι ο χώρος, είναι ο τρόπος που συγκροτείται η κοινωνία κι οι ιεραρχήσεις της, δηλ. ο Πολιτισμός.
  Αυτό πουθενά δεν υπονοεί μόνιμη θεσμική σχέση προσώπων με την πολιτική. Το αντίθετο. Τα άτομα εναλλάσσονται (στην αρχαία Αθήνα καθημερινά), γιατί η συλλογική αλήθεια είναι πάνω απ΄τα άτομα.
   {Η νεωτερική δημοκρατία κατοχύρωσε δυο πόλους: Τις πολιτικές ελίτ απ΄την μιά, και τον «λαό» απ΄την άλλη. Κι είναι φανερό πως η δημοκρατία κρινόταν απ΄την πορεία των αντίθετων δυναμικών και των συγκρούσεων τους......



     Στην σημερινή «μαζική δημοκρατία» η διάχυση της καταναλωτικής δυνατότητας σε ευρύτερες κοινωνικές ομάδες, η διαρκής μεγέθυνση κι ανάπτυξη, η ενσωμάτωση- εν τέλει- στο κυρίαρχο πολιτισμικό υπόδειγμα, η διάλυση των συλλογικών ταυτοτήτων (κι η ανάδειξη του ατόμου και των επιθυμιών του σε υπέρτατη αξία ), «αυτονομεί» την πολιτική. Στον σημερινό κόσμο οι πολιτικοί είναι τα παιδιά για τα θελήματα μιας παγκόσμιας χρηματιστηριακής υπερελίτ.}
       Αυτή θα μπορούσε να είναι μια θεωρητική συζήτηση αν η ανθρωπότητα δεν πήγαινε στα βράχια κι αν η χώρα αυτή δεν αντιμετώπιζε την μεγαλύτερη και βαθύτερη κρίση της ιστορίας της.
      Σ΄όλη την μεταπολίτευση ολοκληρώνεται η παρασιτική ενσωμάτωση στην Δύση με ταυτόχρονα αναβαθμισμένη πίεση εξ΄Ανατολών, ενώ -για πρώτη φορά και σε τέτοιο βάθος- η χώρα στριμώχνεται και εκ των ένδον: Η παρασιτοποίηση μεγάλων τμημάτων της ελληνικής κοινωνίας, το έντονο δημογραφικό πρόβλημα, η «αποστασία» των διανοούμενων είναι οι πυλώνες της ελληνικής παρακμής. Κι αν η κρίση του 2010 ήταν μια πρόκληση για ανατροπή αυτού του φαύλου κύκλου, αυτό δεν έγινε.
   Αν υπήρχε η δυνατότητα μιας «πολιτικής αεροφωτογραφίας» του Αστακού και της ευρύτερης περιοχής το 1970 και το 2017 θα αναρωτιόταν κανείς -παρατηρώντας την στασιμότητα και την παρακμή- ποιά η χρησιμότητα και ποια η δυνατότητα της Αυτοδιοίκησης όλα αυτά τα χρόνια, πέρα απ΄τις ευθύνες της κεντρικής πολιτικής. Είναι μάλλον αυτονόητη αλλά ανεξήγητα απραγματοποίητη, μια άλλη Αυτοδιοίκηση. Η κρίση ήταν μια ευκαιρία:
       Σε μια στρατηγική ρήξης η Τοπική αυτοδιοίκηση θα είχε κεντρικό ρόλο: Στον δήμο μας, εμείς προεκλογικά, ως «Συμπολιτεία», είχαμε συνδέσει την έξοδο απ΄την κρίση με την παραγωγική και πολιτιστική ανασυγκρότηση, την Αντίσταση, το θεσμικό αυτοδιοικητικό πλαίσιο και, κυρίως την συμμετοχή των πολιτών. Αυτό το τελευταίο είναι και το κλειδί.
    Η διαδικασία όμως και τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών καθώς κι η πορεία των εξελίξεων, εν μέσω κρίσης, στην κεντρική πολιτική σκηνή, έδειξαν πως η υποτιθέμενη ριζοσπαστικοποίηση του κόσμου ήταν ψευδής.
     Η κρίση είχε μια βαθιά κοινωνική διάσταση που η πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων αρνούνταν να δει για προφανείς λόγους. Η παρασιτοποίηση κι η παρακμή είναι βαθιά θεμελιωμένες στο κοινωνικό σώμα. Κι επειδή η «πρώτη ύλη» της πολιτικής ειναι ο λαός, έχουμε ένα κομβικό πρόβλημα.
     Συμμετείχα στο Δημοτικό Συμβούλιο ως εκπρόσωπος της «Συμπολιτείας». Αυτή η εμπειρία έδειξε πολλά. Κυρίως πως οποιαδήποτε αντισυστημική στάση με θεσμική συμμετοχή είναι υπονομευμένη απ το ίδιο το θεσμικό πλαίσιο, αν δεν υπάρχει παράλληλα η εξωθεσμική «κινηματική» δράση. Γιατί, οι συσχετισμοί στο δημοτικό συμβούλιο- και σε κάθε άλλον θεσμό- είναι παγιωμένοι, ο δήμαρχος εξ αιτίας του ίδιου του θεσμικού πλαισίου είναι πρακτικά  ανεξέλεγκτος, ο τρόπος λειτουργίας των δημ. Συμβουλίων δεν επιτρέπει την συζήτηση των μεγάλων θεμάτων στρατηγικής του δήμου κι ο έλεγχος της διαφάνειας δεν μπορεί,αντικειμενικά, να εξασφαλιστεί. Με αυτούς τους όρους κάθε συμμετοχή εντός των θεσμών οδηγεί σε ενσωμάτωση.
     Απ΄την άλλη,η εξωθεσμική – κινηματική δράση απαιτεί ένα minimum δυνάμεων, αφ΄ενός και μια συγκεκριμένη συνολική πολιτική δράσης. Ένα minimum κοινωνικών δυνάμεων που να μπορεί να δημιουργεί και να προωθεί τοπικές πρωτοβουλίες και μια Στρατηγική που θα συνδέει τα μικρά τοπικά θέματα με τα βαθιά πολιτικά, που θα φτάνει στην κριτική του ίδιου του «Υποδείγματος». Η συνολική κρίση απαξίωσε εκτός των άλλων και την πολιτική ως διαδικασία. Αυτό δημιούργησε μια «υποστροφή» στην παράταξή μας. Και τα δύο λοιπόν – και κοινωνικη συμμετοχή και εναλλακτική στρατηγική ως «Συμπολιτεία» δεν τα διαθέταμε. (Πολύ περισσότερο βέβαια δεν τα διαθέτει καμία άλλη παράταξη και καμιά κατατεθειμένη πρόταση).
      Έτσι μοιραία, η κύρια πολιτική στόχευση κατέληξε να είναι η Διαφάνεια του Δήμου, θέμα σοβαρό βέβαια αλλά που απαιτεί μια πολιτική ολοκλήρωση, αλλιώς καταλήγει σε «νομικισμό» και επικοινωνία.
    Τέλος ενα κλίμα αμοιβαίας καχυποψίας, διαρροών, προσωπικών αντιπαραθέσεων κλπ δεν απεφεύχθη, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν αφιστάμενες απόψεις στον βασικό πυρήνα της παράταξης.
     Με αυτές τις σκέψεις και με την πεποίθηση πως δεν έχω, υπ΄αυτές τις συνθήκες καμιά δυνατότητα προσφοράς παραιτήθηκα απ΄το Δημ. Συμβούλιο.
      Έχω πάντα στο μυαλό μου πως στην πολιτική, όπως και στην μουσική, η σιωπή κι η παύση είναι μέρος του όλου έργου.
      Αυτό που αυτή την στιγμή χρειάζεται είναι κυρίως να οριστούν οι «αποστάσεις» απ΄το «σύστημα Αυτοδιοίκησης». Δηλαδή μια ιδεολογική-πολιτιστική παρέμβαση. 
 Η ιδιότητα του πολίτη εξάλλου παραμένει ανεξάρτητα απ΄όλα τα άλλα. 

Ηλίας Γεωργαλής


11 σχόλια:

  1. δεν σε καταλαβαινει κανενας εσενα καμαρι μ εισαι πού μορφωμενος κουμουνιστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτές οι φιλοσοφικές αναζητήσεις, τά"Μη μου άπτου",κ πολλές άλλες ουράνιες κ επίγειες αναζητήσεις οδηγούν πολλούς στο να σηκώσουν τα χέρια ψηλά κ να επιλέξουν την εύκολη λύση της παραίτησης κ νομίζουν πως "καθάρισαν" κ άλλα τί να αναφέρεις τι ακούμε κάθε μέρα αυτό λάθος το άλλο λάθος κ ΕΣΎ τι κάνεις?
    Μήπως ΤΗΝ , ΚΆΝΕΙΣ,Ε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Aγαπητε φιλε συμπατριωτη
    Με αυτα που γραφεις τι λες καταλαβε πχ αυτος ο ξηρομεριτης που βοσκαει τα προβατα του
    εκει στην δουργοβιτσα η και στον παλιο βαρνακα
    καντα πιο απλα να καταλαβει ο κοσμος αλλα συνηθως εσεις οι αριστεροι μπερδευετε τις λεξεις και ποτε δεν σας καταλαβαινη ο κοσμος
    περιμενουμε μεταφρασμενο το κειμενο σου στην ελληνικη απλη γλωσσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  4. Ανώνυμοι:

    Η βλακεία είναι το άλλοθι των λαμογιών για να κονομάνε κανένα πενηντάρικο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Για αυτή την διάλεκτο , για αυτά τα λόγια που δεν καταλαβαίνει κανεις η συμπολιτεια πήρε τόσο χαμηλό ποσοστό. Δεν καταλαβαίνει κανένας τι ενοεις με τη θεωρία του κομμουνισμού . Γραψτα λίγο βλάχικα κσι έλα πιο κοντά στον κόσμο του ξηρομερου .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τον Γεωργαλή κάποιος άνθρωπος με στοιχειώδη μόρφωση τον καταλαβαίνει.Μη βγαίνετε μετά και παραπονιέστε για τα δάνεια του δήμου.Αλλά ξέχασα, ούτε ο Γαλούνης τώρα σας αρέσει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τσακωμοί στη Συμπολιτεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Παραδέχθηκες, έστω κι αργά, ότι ως συβδυασμός δεν διέθετες ούτε εναλλακτική στρατηγική ουτε και κοινωνική συμμετοχή. Γιατί συνεχίζεις να μας ταλαιπωρείς ;

    Στο καλό και . . . μακρυά απότη πολιτική

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ΦΙΛΕ ΑΝΩΝΥΜΕ 4.39μμ ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΕΧΕΙΣ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΜΟΡΦΩΣΗ,ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΟΜΩΣ ΚΑΝΤΟ ΛΙΓΟ ΛΙΑΝΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΣΩΣΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΛΕΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΛΗΣ ΓΙΑΤΙ ΟΠΩΣ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΜΠΕΡΔΕΨΕΙ ΛΙΓΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μια απαντηση στο αγαπητο μου φιλο Ηλια .. Πρεπει να καταλαβες τελικα οτι με την αποφαση σου να κατελθεις σε τρεις η τεσσερις(δεν θυμαμαι καλα) εκλογικες αναμετρησεις μαλλον περισσοτερους εχθρους δημιουργησες παρα φιλους και υποστηρικτες Εγω φιλε δεν θα παρω θεση πανω στα σχολια που διαβαζω περι ακαταλαβιστικων εννοιων Θεωρω οτι ο καθε ενας εχει δικαιωμα αναφερετο να απολογειτε με το δικο του τροπο, Το αν αρεσει σε καποιους η δεν αρεσει δεν μπαινει υπο διαπραγματευση Εγω δεν θα σταθω στην αναλυση που κανεις για να δικαιολγησεις τη παραιτηση σου Εγω θα σταθω σε διαφορετικη γραμμη Οπως εχεις καταλαβει ο κοσμος του Ξηρομερου(δηλ των ψηφοφορων που απευθυνθηκες) σου γυρισε την πλατη (και το λεω με καλη προθεση χωρις ειρωνια χωρις πολιτκη αντιπαραθεση χωρις να σε προσβαλλ διοτι μια φιλια που κρατα απο την ηλικα των 6 ετων που γνωριστηκαμε εως και σημερα δεν ειναι τουλαχιστον σε εμενα την προθεση να σε υποβαθμισω) Μιλω λοιπον βαση των γεγονοτων Αποδειχθηκε τελικα οτι και στις 3 αναμετρησεις(αν θυμαμαι καλα) οι θεσιεις σου , οι αποψεις σου οι εκτικμησεις σου για την Τοπικη Αυτοδιοικηση αλλα και πιο συγκεκριμενα για το τοπο μας δεν ειχαν ευηκοον ους . Δεν επεισες τους συμπατριωτες οτι εισαι κατι διαφορετικο Φυσικα αν με ρωτουσε καποιος τωρα να θα ησουν στην θση του σημερινου Δημρχου τι θα μπορουσε να ηταν καλυτερο ισως και να ειχα καλυτερη αποψη με το σκεπτικο παντα οτι η ρηξη δεν ερχετε επειδη το θελει ο ενας αλλαοι πολλοι Αλλα αυτο ειναι μια εκτιμηση ακαιρη. Εγω λοιπον βασιζομενος στην πανω απο μισο αιωνα φιλια μας σε προσκαλλω και σε προτρεπω να βγεις ξεκακαθαρα με μια νε ανακοινωση σε ευθετω χρονο και να πεις τα πραγματα με την πραγματικη τους διασταση Τι εφταιξε και δεν πετυχες τι συνεβη στην συνεχεια και απο ποιους δε ειχες στηριξη διοτι με αλλες πλατες(πολιτικες) ξεκινησες αυτον τον αγωνα εδω και πολλα χρονια και αλλες πλατες τελικα ευδοκιμησαν να σε στηριξουν
    ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΜΟΥ ΑΥΤΗ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΚΟΠΟ .Να τοποθετηθεις με εντιμοτητα που σε δικατεχει και να αποβαλλεις οποια ρετσινια σου εχει κολλησει Η θσση μου αυτη δεν εχει ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ(εξ αλλου ποτε δεν την επιδιωξα ιδιως με εσενα ) Θεωρω οτι οπως ΕΝΤΙΜΑ ξεκινησες αυτον τον αγωνα ετσι πρεπει να το κλεισεις Να αναφερθεις στην ουσια και οχι στην θεωρια
    ΜΕ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗ ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΝΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αρχίζουν να διαπιστώνουν τώρα οι συνήθεις αναλυτές, πολλά απ' όσα διά γυμνού οφθαλμού ήταν ορατά που κάποιοι παλαιόθεν δείχναμε ακόμη και με το δάκτυλο ότι δεν πάνε καλά. Δυστυχώς όμως τότε εμφανίζοντο ως καλόπιστοι, απληροφόρητοι και με τον γνωστό ακτιβισμό που πάντα ους διέκρινε και όχι ως ιδεοληπτικοί κύκλωπες
    Επειδή όμως ούτε τότε ήταν χαζοί (να μη βλέπουν), ούτε τώρα χάζεψαν, δύο τινά συμβαίνουν: ή από τότε λέγαμε εμείς την αλήθεια ή τώρα σταμάτησαν αυτοί τα ψέματα! Σταμάτησαν όμως; ή απλώς έψαχναν την ευκαιρία μετά τρείς αναμετρήσεις να εμφανισθούν ως κήνσορες και να εγκαταλείψουν τώρα το σκάφος;...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο