ΝΩΝΤΑΣ ΝΙΚΑΚΗΣ: Στερνό Αντίο στον Σταύρο Φερεντίνο απο την Βόνιτσα

     Ο Νώντας Νικάκης, τέως Διευθυντής του  Τεχνικού Λυκείου Βονίτσης, αποχαιρετά τον φίλο του Σταύρο Φερεντίνο με το δικό του, συγκινητικό, «αντίο».

ΣΤΕΡΝΟ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΦΕΡΕΝΤΙΝΟ

         Θλίψη στους κατοίκους της Βόνιτσας και όχι μόνο σκόρπισε η είδηση του θανάτου του Σταύρου Φερεντίνου που άφησε την τελευταία του πνοή, χθες 25 Ιανουαρίου 2017, σε ηλικία 82 ετών.

      Συγγενείς, φίλοι αλλά και πολλοί κάτοικοι βρέθηκαν σήμερα Πέμπτη, στον ιερό ναό Αγίου Σπυρίδωνα στη Βόνιτσα και στο νεκροταφείο, προκειμένου να του πουν το στερνό αντίο και να τον συνοδεύσουν στην τελευταία του κατοικία.......

      Ο Σταύρος Φερεντίνος, κατά τη διάρκεια του επίγειου βίου του, τίμησε εξόχως την έννοια Άνθρωπος. Αγάπησε υπερβολικά την οικογένειά του, με συγγενείς και φίλους αντάλλαξε σεβασμό και αγάπη και ως πολίτης ανέδειξε την έννοια του πολίτη του 5ου π.χ. αιώνα, όπως στην αρχαία Αθήνα.

      Λάτρης της Βόνιτσας, της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Ελλάδος και του οικουμενικού Ελληνισμού.

     Η οικογένειά του ανταπέδωσε την αγάπη του κατά τη διάρκεια της ζωής του και σήμερα τον πενθεί αξιοπρεπώς.

   Οι συγγενείς έχασαν έναν καλό συγγενή. Οι φίλοι αισθάνονται μιαν ακριβή απώλεια.

     Οι συμπατριώτες του, του απέδωσαν με τιμή τον τελευταίο χαιρετισμό.

    Ο Νώντας Νικάκης, φίλος και γειτονάς του, ανέλαβε, με αγάπη και προθυμία ξεχωριστή, ως επικήδειου, την παρουσίαση του αποχαιρετιστήριου ποιήματος της Ειρήνης Βασιλείου Βασιλάκου φιλολόγου.

    Η Ειρήνη υπήρξε φίλη της οικογένειας του Σταύρου, τον οποίο ξεχώριζε, σε αγάπη και τιμή, ο πατέρας της αλλά και η πατρική και ατομική οικογένειά της.

     Ακόμα, η Ειρήνη Βασιλάκου, ξεχώρισε, για την ανθρώπινη αξία της, την κόρη του Σταύρου την Αγλαΐα, με την οποία συναντήθηκαν στο Γυμνάσιο της Βόνιτσας, σε σχέση καθηγήτριας, φιλολόγου και μαθήτριας.

       Με την ιδιότητα της καθηγήτριας, η Ειρήνη Βασιλάκου, εκφράζει το εύγε της στην παλιά της μαθήτρια, Αγλαϊα, που αναδείχτηκε στην Αμερική, όπου ζει, με την οικογένειά της, σε ευπρεπή άνθρωπο, οικογενειάρχη, άριστη επαγγελματία και συμπονετική κόρη.

*************

Το ποίημα αποχαιρετισμού στο Σταύρο Φερεντίνο 

της Ειρήνης Β. Βασιλάκου

Φίλε μου, Σταύρο,

Σαν Έλληνας αληθινός, σαν Βονιτσάνος αυθεντικός,

διάβηκες τον κοσμικό σου βίο

και της ζωής σου χάρισες το ανοιχτό βιβλίο,

σ΄όσους σ΄αγάπησαν αληθινά,

οικογένεια, συγγενείς, φίλους,

κι άλλες ψυχές πνευματικά.

Γιατί η στόφα σου ήτανε λεπτά υφασμένη

κι απ΄το Θεό ακριβά εκλεπτυσμένη.

Γι΄αυτό δεν άντεχες τις χαμηλές δονήσεις,

στόχευες υψηλά, να φτάσεις καθάριες κατακτήσεις.

Η Βόνιτσα, η μεγάλη σου αγάπη,

έκρυβε μυστικά της οικογένειάς σου το διαμάντι.

Η ακτινοβολία του σε έθρεφε κρυφά

γι΄αυτό και κράτησες πάντα το κεφάλι σου ψηλά.

Τι κι αν φαινότανε πως υλικά υστερούσες,

με της φωτεινής σου της ψυχής το θησαυρό ακτινοβολούσες.

Μ΄αυτό το φως πνευματικά επικοινωνούσες

με τις ευαίσθητες ψυχές που αγαπούσες.

Κρυφός καημός σου το μεγαλείο του Ελληνισμού.

Έτσι, υπήρξες αρχαίος γνώστης

ενός υπέροχου, αναπτυγμένου υψηλά πολιτισμού.

Αυτόν προσπάθησες να μεταδώσεις

στις καθημερινές κουβέντες σου και συγκεντρώσεις.

Στόχευες μια ηγεσία στο δήμο άλλου ήθους

μα η εποχή που έζησες δεν ήξερε από μύθους

Αυτούς που κρύβουνε έννοιες μυστικές,

γιατί είναι υψηλές και για μύστες μόνο ανοιχτές.

Όμως, αυτή σου η κρυφή λαχτάρα

άφησε πίσω μια ικμάδα,

αγάπης πατριωτικής και γνήσια ελληνικής. 

Άς γίνει παρακαταθήκη

σ' όσους μπορούν να δουν

και ψάχνουν άλλα ύψη.

Αφιερωμένο στη μνήμη του εξαίρετου φίλου μου, Σταύρου Φερεντίνου και στην οικογένειά του, που αγαπώ και εκτιμώ.

Ειρήνη Βασιλείου Βασιλάκου  

Αθήνα 25 Ιανουαρίου 2017