ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Η Αμφικτιονία Ακαρνάνων, πρίν τρία χρόνια παρουσίασε την εργασία «Ο περιηγητής Leake στην Palim-Bey (Παλιμπέϊ) και τον Αγιο Βασίλειο 1805-1807». Η εργασία αυτή υπάρχει αναρτημένη: (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ)
Σήμερα σας παραδίδουμε για ανάγνωση μια μοναδική, για την τότε εποχή, περιήγηση. Αυτή του 1670 μχ από τον περιηγητή Ελβιά (Ελβιγιά) Τσελεμπί.
Αφιερωμένο στην μνήμη της Ελένης Μαμαλούκα
1670 μ.Χ. ΑΡΧΑΙΟ ΘΥΡΡΕΙΟ (Αγιος Βασίλειος – Vasil)
Στο χωριό Αγιος Βασίλης (Vasil), το πάλαι ποτέ αρχαίο Θύρρειο, τα Οθωμανικά κτήματα τα διαχειρίζονται οι λεγόμενοι σουμπάσιδες. Ηταν μια κατηγορία διαχειριστών όπως οι σέμπροι του 20ου αιώνα. Αντί για μισθό λάμβαναν ένα μέρος της σοδειάς, το οποίο ποτέ δεν υπέρβαινε το 50% του κέρδους επί της συνολικής σοδειάς. Ηταν υπεύθυνοι για όλες τις εργασίες που χρειάζονταν ώστε να παραχθεί το προϊόν. Η ύπαρξη του ποσοστού επί του κέρδους της παραγωγής, έδινε ενδιαφέρον στον σέμπρο για να υπάρχουν αυξημένα έσοδα.
Την ιδιότητα του Σούμπαση την είχε συνήθως Οθωμανός υπήκοος και ανάλογα με την καλλιεργούμενη έκταση, υπήρχε και αντίστοιχος τίτλος αξίας αυτού που αναλάμβανε την επιστασία.
Ο Ελβιά (Ελβιγιά) Τσελεμπί, ήταν ένας Οθωμανός περιηγητής. Εκτός από τις περιοχές της Ελλάδας, περιηγήθηκε σε πολλές χώρες της τότε Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Οι περιγραφές του είναι μοναδικές για την τότε ιστορία αλλά και μέσω των διηγούμενων περιστατικών, της τότε ζωής.......
Το 1670 μχ ανεβαίνοντας από τον Αχελώο, μετά την λίμνη Αμβρακία, εισέρχεται στο χωριό Αγιος Βασίλης. Εκεί βρίσκεται μπροστά σε ένα αποτρόπαιο γεγονός. Μερικοί δούλοι, οι οποίοι εργάζονταν σε Οθωμανικά κτήματα, σκότωσαν τον Σούμπαση (σημερινό Σέμπρο), ο οποίος είχε το αξίωμα του Αγά.. Μόλις έγινε το φονικό οι δούλοι έφυγαν για να προστατεύσουν τον εαυτό τους.
Στο χωριό Αγιος Βασίλης, δημιουργήθηκε ένα απόσπασμα από Ραγιάδες και σε αυτό ενσωματώθηκε και ο Ελβιά Τσελεμπί, ώστε να παρακολουθήσει την συνέχεια της ιστορίας.
Μετά από κυνηγητό και μέσα στα βουνά, τους εντόπισαν και πρίν το χάραμα και τους συνέλαβαν. Ηταν τέσσερες οι δράστες και μετά την σύλληψη, τους έδεσαν τα χέρια πίσω από το κεφάλι, ώστε να έχουν την δυνατότητα να περπατούν αλλά να μην διαφύγουν.
Το απόσπασμα διέσχισε τα βουνά με κατεύθυνση προς τα δυτικά και μετά από ώρες έφτασαν σε ένα χωριό. Ο Ελβιά Τσελεμπί δεν ονοματίζει το χωριό, αλλά περιγράφει ότι εκεί έφαγαν καλά και συνέχισαν για την Βόνιτσα.
Όταν έφτασαν στο φρούριο (Κάστρο) της Βόνιτσας, παρέδωσαν τους τέσσερες αιχμάλωτους στον εκεί δικαστή. Ο Ελβιά ονοματίζει την υπηρεσία του δικαστηρίου που υπήρχε μέσα στο κάστρο της Βόνιτσας, σε «Ιεροδικείο του προφήτη».
Ο δικαστής ανέκρινε και τους τέσσερες αιχμάλωτους, ρωτώντας τους για το γεγονός αλλά και τον λόγο που αυτοί έφτασαν στον φόνο του επιστάτη τους. Από όλες τις καταθέσεις ο δικαστής δεν διαπίστωσε διαφωνία σε όσα κατέθεσαν οι τέσσερεις δράστες.
Και οι τέσσερες δράστες αιτιολόγησαν την ενέργεια του φόνου στο ότι ο Σούμπασης, (εδώ ο Ελβιά δεν μας δίνει το όνομα του Οθωμανού αλλά τον χαρακτηρίζει με το αξίωμα του Αγά) συνέχεια μεθούσε και στην συνέχεια τους βίαζε. Μάλιστα λόγω της μέθης του, η συμπεριφορά του ήταν πολύ άσχημη και η ζωή τους ήταν απάνθρωπη. Έτσι αποφάσισαν να τον σκοτώσουν.
Οι τέσσερες δράστες ζήτησαν από τον δικαστή να τους επιβληθεί ποινή όπως ορίζει ο Μωαμεθανικός νόμος. Ο δικαστής επέβαλε την ποινή του θανάτου την οποία πραγματοποίησαν στρατιώτες , οι οποίοι με σπαθιά έκοβαν τα σώματα των δραστών, με τρόπο χασάπη.
Μετά την υλοποίηση της ποινής, ο δικαστής έδωσε διαταγή σε ανώτερο στρατιωτικό να μεταβεί στο χωριό Αγιος Βασίλης και να ενεργήσει για την προστασία της περιουσίας του φονευθέντος και του Οθωμανικού κτήματος που διαχειρίζονταν.
ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Αφιερωμένο στην μνήμη της Ελένης Μαμαλούκα.
Της σεβάσμιας-υπέργηρης γυναίκας (96 ετών), η οποία με τις διηγήσεις της, μας έδωσε σημαντικά στοιχεία για την Ζαβέρδα του 19ου και 20ου αιώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο