Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

Πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του βιβλίου: «ΟΙ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ»… μοναδική βιβλιογραφία για την Πόλη του Μεσολογγίου.



Με τη συμμετοχή εκλεκτού ακροατηρίου πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη που μας πέρασε, 3 Απριλίου, η παρουσίαση του βιβλίου «Οι Ευεργέτες του Μεσολογγίου» των, Χρήστου Γερ. Σιάσου, Προέδρου και Θεοδώρου Χρ. Μυλωνά, Αντιπροέδρου του Λαογραφικού–Πολιτιστικού Συλλόγου Μεσολογγίου έκδοσης του ιδίου Συλλόγου.....


 Η εκδήλωση –παρουσίαση ήταν υπό την αιγίδα και τις ευλογίες του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. ΚΟΣΜΑ και είχε ενταχθεί στις Γιορτές Εξόδου του Δήμου Μεσολογγίου 2014. Στο σύντομο χαιρετισμό του ο Πρόεδρος κ. Σιάσος μεταξύ των άλλων είπε: «… όνειρο και επιθυμία μας ήταν πάντα μέσα στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του Συλλόγου μας να καταπιαστούμε και να αναδείξουμε τους ανθρώπους εκείνους  που με κόπους και θυσίες προχώρησαν σε πράξεις ευεργεσίας, προσφέροντας σπουδαία υλική αρωγή και άλλες  πολύτιμες  υπηρεσίες  προς την Πόλη του Μεσολογγίου.
Η σημερινή μας συνάντηση είναι συνέχεια από την εκδήλωση που πραγματοποίησε ο Σύλλογός μας σ΄ αυτή την αίθουσα στις 6 Οκτωβρίου 2012 με κεντρικό ομιλητή τον καλό φίλο του Μεσολογγίου και του Συλλόγου μας, καθηγητή-ιστορικό και συγγραφέα κ. Σαράντο Καργάκο… Ο ευεργετισμός στην σύγχρονη Ελλάδα, στην Ελλάδα της κρίσης,  θα πρέπει να γιγαντωθεί και να πάρει καταλυτική θέση μέσα στην κοινωνία μας  έτσι ώστε να μπορέσουμε και σήμερα να μιλάμε  για Χατζηκωσταίους, Ζωσιμάδες, Σελίβους  και άλλους γνήσιους πατριώτες…». Ακολούθησε η κ. Παναγιώτα Δακαλάκη που μεταξύ των άλλων είπε,
 Στην εποχή που διανύουμε, ο όρος «ευεργέτης» μοιάζει ίσως τόσο μακρινός που για να μπορέσουμε να βρούμε πρόσωπα τα οποία χαρακτηρίστηκαν  έτσι θα πρέπει ίσως να ανατρέξουμε πολύ πίσω στο παρελθόν… Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει για το Μεσολόγγι όπου ακόμη και εμείς οι νεότεροι  είχαμε ίσως την τύχη να γνωρίσουμε έστω κάποιον από αυτούς και με σεβασμό να αναφερθούμε σήμερα στις υψηλές αξίες της μεγαλοψυχίας, γενναιοδωρίας, υπέρβασης του εγώ, του αλτρουισμού και της αυτοθυσίας, ιδανικά που νοηματοδοτούν την ύπαρξη του ανθρώπου.       
Στην αρχαιότητα, ο όρος αυτός ήταν από τότε τιμητικός τίτλος και ονόμαζαν τιμητικά ευεργέτη κάποιον, για να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους, η δε ευεργεσία, ως κοινωνική προσφορά, θεωρούνταν  λειτουργία και οι  ευεργέτες λειτουργοί…
Οι Ρωμιοί της άλλοτε κραταιάς Αυτοκρατορίας  πήραν μαζί τους λίγα μεν υπάρχοντα, αλλά κράτησαν το πνεύμα, τη ζωντάνια,  την διάθεση για δημιουργία… δημιούργησαν ονομαστές οικογένειες, απέκτησαν μεγάλα ονόματα και  τίτλους, που τους απένειμαν οι  ηγέτες των χωρών που τους φιλοξένησαν. Συγχρόνως απέκτησαν και πολύ πλούτο που πολλοί από αυτούς τον διέθεσαν εξ ολοκλήρου στην ελεύθερη πλέον πατρίδα τους προκειμένου να ανακάμψει, να ανορθωθεί και να προχωρήσει προς την πρόοδο… Εκατοντάδες τα έργα τους τόσο στην πρωτεύουσα της χώρας μας όσο και σε άλλες πόλεις ανάμεσα στις οποίες και το Μεσολόγγι.
Οι συγγραφείς, καταπιάνονται με πρόσωπα τα οποία  αμέσως μετά την απελευθέρωση της πόλης πρόσφεραν απλόχερα τη βοήθειά τους για την ανακούφιση των συμπολιτών που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Αφοι Χατζηκώστα,, Αδελφοί Δροσίνη, Βάλβης, Σελίβος, Γιαΐτσης, Ξενοκράτης, Τρικούπης, Μαχαλιώτης, Ευγενίδης, Ευαγγελάτος, Μάνεσης…
η συγγραφή του βιβλίου καταλήγει στο σήμερα και  στον αείμνηστο Μητροπολίτη μας Θεόκλητο Αβραντινή ο οποίος διέθεσε τους μισθούς του πολλών ετών δημιουργώντας το γνωστό σε όλους μας ΘΕΟΚΛΗΤΕΙΟ ΙΔΡΥΜΑ με έδρα το Μεσολόγγι…  Θέλω όμως να πιστεύω ότι το παρόν βιβλίο «ΟΙ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ» των κ.κ. Χρήστου Σιάσου και Θεόδωρου Μυλωνά αποτελεί συμπλήρωμα που έλλειπε από την πλούσια και μοναδική βιβλιογραφία της πόλης. Θα ήταν ευχής έργο στις νέες περιοχές που έχει επεκταθεί η πόλη μας να δοθούν σε μεγάλες οδούς τα ονόματα όλων όσων άθελά μας ίσως  έχουν ξεχαστεί…
Σήμερα υπάρχει αδιευκρίνιστος αριθμός πλούσιων Ελλήνων είτε εντός είτε εκτός Ελλάδος. Οι ευεργέτες όμως  που εμφορούνται από αισθήματα ειλικρινούς και ανιδιοτελούς φιλοπατρίας καθώς και κοινωνικής αλληλεγγύης είναι λίγοι… Ας κάνουμε όσοι μπορούμε την υ π έ ρ β α σ η … Για να μην μείνει η αυταπάρνηση μόνον ένας ρομαντικός μύθος…
Στη συνέχεια έλαβε το λόγο ο Πανεπιστημιακός, Πρόεδρος της Αιτωλικής Πολιτιστικής Εταιρίας και Επίτιμο μέλος του συλλόγου κ. Παναγιώτης Κοντός ο οποίος εξήρε την προσπάθεια των συγγραφέων και γενικότερα του Συλλόγου που ασχολήθηκαν με τους Ευεργέτες του Μεσολογγίου χαρακτηρίζοντας το έργο τους μοναδικό και τέτοιες προσπάθειες πρέπει να επαινούνται από όλους μας. Τόνισε  ιδιαίτερα  το έργο του Χαρίλαου Τρικούπη, του Κωστή Παλαμά και των άλλων που η ευεργεσία τους προχώρησε και πέραν των συνόρων της πόλης. Ήταν μια σημαντική εισήγηση από τον πατριώτη μας κ. Κοντό που δραστηριοποιείται τόσο στα πολιτιστικά όσο και στα εκπαιδευτικά δρώμενα του Μεσολογγίου και γενικότερα του Νομού μας.
Στο τέλος της εκδήλωσης ο Σύλλογος πρόσφερε στους εισηγητές από ένα βιβλίο που το παρέδωσαν, στην κ. Δακαλάκη ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης π. Επιφάνιος Καραγεώργος, Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας και ο Πρόεδρος του Συλλόγου κ. Χρήστος Σιάσος στον κ. Παναγιώτη Κοντό. Την εκδήλωση συντόνισε η κ. Γωγώ Κότσαρη, Φιλόλογος  μέλος του Δ.Σ. και  υπεύθυνη  επί των δημοσίων σχέσεων και πριν κλείσει την εκδήλωση είπε,   «…για να δωρίσεις πρέπει πρωτίστως να έχεις και να κατέχεις , όσο εριστικό κι αν ακούγεται αυτό, ιδίως μετά τα όσα πληροφορηθήκαμε σήμερα. Δεν λείπουν ,ευτυχώς,  και οι περιπτώσεις  πραγματικής προσφοράς από το υστέρημα.  Ζώντας όμως σε περίοδο ανακατατάξεων και αλλαγών μη ευκόλως  διαχηρίσιμες έσω έτοιμοι ώστε  αν μας ευεργετήσουν, ποτέ μην το ξεχάσουμε, και  αν ευεργετήσουμε, ποτέ μην το θυμόμαστε…»

Την εκδήλωση παρακολούθησαν  ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης π. Επιφάνιος Καραγεώργος, Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, εκπρόσωποι Στρατιωτικών και Πολιτικών Αρχών της Πόλης του Μεσολογγίου, Πρόεδροι  και μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων, Φορέων και Συλλόγων, μέλη και φίλοι του Συλλόγου και πολλοί συμπολίτες μας.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο