Γράφει ο: Γεώργιος Παληγεώργος
Αχ, μανούλα μ’ πάλι σε θυμήθηκα… ολόρθη, ζωντανή! Σε θυμήθηκα μανούλα μ’ καλά, νάσαι σε χαρά,… πόσα χρόνια… Θυμήθηκα μανούλα μ’ φόντε χόρευες σε γάμο κι είχες μακρύ φουστάνι, δεν έβλεπα καλά τα βήματά σου κι απόραγα πως προχώραες…..
και χαμογέλαες στη νύφη με τα μάτια σου.. Λίγες στροφές μονάχα γύριζες, ότι είχες νιους θαμένους και σούρχονταν το δάκρυ κι ήταν άπρεπο στο χοροστάσι να φανεί…
Έλα μανούλα μ’, άμα αδειάσεις, απόψε στον ύπνο μ’ να τα πούμε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο