(Αναδημοσιεύουμε από την Εφημερίδα του Γυμνασίου Κατούνας «Tο κόκκινο που ήταν μπλέ» το άρθρο της μαθήτριας της Πρώτης τάξης Φρόσω Γεωργούση με θέμα τη μετάβαση, το «πέρασμα» από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο).
Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο για μένα. Ένας νέος καινούριος κόσμος ανοιγόταν μπροστά μου. Δεν ήξερα πώς να αντιδράσω. Πολλοί καθηγητές μπαινόβγαιναν στην τάξη μου, αυτό δε μου άρεσε, βλέπετε είχα συνηθίσει με ένα δάσκαλο στο Δημοτικό.
Πιο πολύ απ’ όλα μου άρεσε που γνώρισα καινούριες φίλες και φίλους. Όλα τα παιδιά θεωρώ ότι μας φέρθηκαν με τον καλύτερο τρόπο, αντί να μας κοροϊδεύουν και να μας πειράζουν. Ύστερα από όλα αυτά οι εξετάσεις, ένα θέμα περίεργο και πολύπλοκο μπήκαν στο πρόγραμμα με το έτσι θέλω. Τότε κατάλαβα ότι: στοπ εδώ θέλει δουλειά, έλεγα και ξανάλεγα. Κι έτσι σταμάτησα να συγκρίνω το Γυμνάσιο με το Δημοτικό, το είδα αλλιώς το θέμα και είπα θα το συνηθίσω, έτσι κι έκανα.
Τέλος, τώρα αγαπώ το σχολείο μου. Όπως και να το κάνουμε είναι το δεύτερο σπίτι μου, μας αρέσει ή όχι έτσι είναι τα πράγματα. Ελπίζω του χρόνου να είναι πιο εύκολα…!!
Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο για μένα. Ένας νέος καινούριος κόσμος ανοιγόταν μπροστά μου. Δεν ήξερα πώς να αντιδράσω. Πολλοί καθηγητές μπαινόβγαιναν στην τάξη μου, αυτό δε μου άρεσε, βλέπετε είχα συνηθίσει με ένα δάσκαλο στο Δημοτικό.
Πιο πολύ απ’ όλα μου άρεσε που γνώρισα καινούριες φίλες και φίλους. Όλα τα παιδιά θεωρώ ότι μας φέρθηκαν με τον καλύτερο τρόπο, αντί να μας κοροϊδεύουν και να μας πειράζουν. Ύστερα από όλα αυτά οι εξετάσεις, ένα θέμα περίεργο και πολύπλοκο μπήκαν στο πρόγραμμα με το έτσι θέλω. Τότε κατάλαβα ότι: στοπ εδώ θέλει δουλειά, έλεγα και ξανάλεγα. Κι έτσι σταμάτησα να συγκρίνω το Γυμνάσιο με το Δημοτικό, το είδα αλλιώς το θέμα και είπα θα το συνηθίσω, έτσι κι έκανα.
Τέλος, τώρα αγαπώ το σχολείο μου. Όπως και να το κάνουμε είναι το δεύτερο σπίτι μου, μας αρέσει ή όχι έτσι είναι τα πράγματα. Ελπίζω του χρόνου να είναι πιο εύκολα…!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο